Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Duo Reges: constructio interrete. Ut id aliis narrare gestiant? Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum non posse
iucunde vivi, nisi honeste et sapienter et iuste viveretur,
tu ipse mihi gloriari videbare.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

• Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
• Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Mihi enim satis est, ipsis non satis.

1. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
2. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Recte, inquit, intellegis.

Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Verum audiamus.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Facete M.

Dat enim intervalla et relaxat.

Quonam, inquit, modo?

Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Qui est in parvis malis. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Utram tandem linguam nescio? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.