Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Duo Reges: constructio interrete. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
- Sedulo, inquam, faciam.
- Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
- Bork
- At enim hic etiam dolore.
- Neutrum vero, inquit ille.
- Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
- Bork
- Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
- Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
- Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
- Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
- Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
- Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
- Et quod est munus, quod opus sapientiae?
- Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
- Sed videbimus.
Quid enim interest, divitias, opes, valitudinem bona dicas anne praeposita, cum ille, qui ista bona dicit, nihilo plus iis tribuat quam tu, qui eadem illa praeposita nominas?
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Oratio me istius philosophi non offendit;
Scrupulum, inquam, abeunti; Sed quod proximum fuit non vidit. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Lege laudationes, Torquate, non eorum, qui sunt ab Homero laudati, non Cyri, non Agesilai, non Aristidi aut Themistocli, non Philippi aut Alexandri, lege nostrorum hominum, lege vestrae familiae; Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.