An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Duo Reges: constructio interrete. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

Hoc igitur quaerentes omnes, et ii, qui quodcumque in mentem
veniat aut quodcumque occurrat se sequi dicent, et vos ad
naturam revertemini.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam
sapientia.

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Quae cum essent dicta, discessimus.
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Quid vero?: Istius modi autem res dicere ornate velle puerile est, plane autem et perspicue expedire posse docti et intellegentis viri.
Bork: Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Quonam modo?: Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Bork: Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Bork: Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Ut pulsi recurrant? Cur, nisi quod turpis oratio est? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Id est enim, de quo quaerimus. Quae ista amicitia est? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.