Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Tum ille: Ain tandem? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Age, inquies, ista parva sunt. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Duo Reges: constructio interrete. Pauca mutat vel plura sane; Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Quoniam enim natura suis omnibus expleri partibus vult, hunc statum corporis per se ipsum expetit, qui est maxime e natura, quae tota perturbatur, si aut aegrum corpus est aut dolet aut, caret viribus.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.
Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Tollenda est atque extrahenda radicitus.

At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Quae contraria sunt his, malane?

Eam stabilem appellas. Igitur ne dolorem quidem. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura
profectae subito a sapientia relictae sint.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Bork: Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Bork: Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Praeclare hoc quidem.: Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Nos commodius agimus.: Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum.
Bork: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.