Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Duo Reges: constructio interrete.

Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Sed quot homines, tot sententiae;

Immo alio genere;: Tu quidem reddes;
Bork: Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Bork: Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Beatum, inquit.: Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Memini vero, inquam;: Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Tria genera bonorum;: Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Equidem, sed audistine modo de Carneade?

At hoc in eo M. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Proclivi currit oratio. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Sedulo, inquam, faciam. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Sed quae tandem ista ratio est? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quae duo sunt, unum facit.

Quam multa vero iniuste fieri possunt, quae nemo possit
reprehendere! si te amicus tuus moriens rogaverit, ut
hereditatem reddas suae filiae, nec usquam id scripserit, ut
scripsit Fadius, nec cuiquam dixerit, quid facies?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
An nisi populari fama?
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Quid tanto concursu honestissimorum studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur?