Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac
praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et
conveniens decretis eius reperietis.

Studet enim meus is audire Cicero quaenam sit istius
veteris, quam commemoras, Academiae de finibus bonorum
Peripateticorumque sententia.

Non semper, inquam;: Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Immo alio genere;: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Bork: Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.
Bork: Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
Bork: Rationis enim perfectio est virtus;
Pollicetur certe.: Quam si explicavisset, non tam haesitaret.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quae duo sunt, unum facit. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Sed quid sentiat, non videtis.

Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.
Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque modico.
Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere.
Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Duo Reges: constructio interrete. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?