Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sit enim idem caecus, debilis. Duo Reges: constructio interrete. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quid, quod res alia tota est? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quo modo autem philosophus loquitur? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Bork

Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.

Bork: Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Quo modo?: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Beatum, inquit.: Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Bork: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.

Zeno autem, quod suam, quod propriam speciem habeat, cur
appetendum sit, id solum bonum appellat, beatam autem vitam
eam solam, quae cum virtute degatur.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges,
sed etiam legibus partam.

Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;