Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
- Nam quid possumus facere melius?
- Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
- Negare non possum.
- Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.
Ut aliquid scire se gaudeant? Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Ita credo. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
- Ille incendat?
- Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
- Bork
- Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
- Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
- Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
- Zenonem roges;
- Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;