Non est igitur voluptas bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Duo Reges: constructio interrete. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Quod vestri non item. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sed quot homines, tot sententiae;

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Bork
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Quis istum dolorem timet?

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quae cum dixisset, finem ille. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Summus dolor plures dies manere non potest? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Cur post Tarentum ad Archytam? Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Quis est tam dissimile homini.

Quid enim?: Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum.
Quid de Pythagora?: Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Bork: Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Istic sum, inquit.: Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Proclivi currit oratio.: Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo
editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et
Quare?

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque corporis partem vacuam tutela reliquerunt.