Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Duo Reges: constructio interrete. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; An hoc usque quaque, aliter in vita?

Nam quid possumus facere melius? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Proclivi currit oratio. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Sed lustremus animo non has maximas artis, quibus qui carebant inertes a maioribus nominabantur, sed quaero num existimes, non dico Homerum, Archilochum, Pindarum, sed Phidian, Polyclitum, Zeuxim ad voluptatem artes suas direxisse.

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo,
cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

Sed existimo te, sicut nostrum Triarium, minus ab eo
delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti
orationis ornamenta neglexerit.

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.
Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Primum divisit ineleganter; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Efficiens dici potest. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Bork: Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Bork: Peccata paria.
Bork: Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum.
Tenent mordicus.: Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Bork: Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.
Frater et T.: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur.