Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Quae cum dixisset, finem ille.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Bork
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

ALIO MODO.: Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea.
Iam contemni non poteris.: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Peccata paria.: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
A mene tu?: Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? An haec ab eo non dicuntur? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Scrupulum, inquam, abeunti;

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. At certe gravius.

Idque quo magis quidam ita faciunt, ut iure etiam
reprehendantur, hoc magis intellegendum est haec ipsa nimia
in quibusdam futura non fuisse, nisi quaedam essent modica
natura.

Quid censes in Latino fore?