Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed videbimus. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quorum altera prosunt, nocent altera. Quis istum dolorem timet? Duo Reges: constructio interrete.

Non enim, quod facit in frugibus, ut, cum ad spicam
perduxerit ab herba, relinquat et pro nihilo habeat herbam,
idem facit in homine, cum eum ad rationis habitum perduxit.

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae
neglegatur?

In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Quae sequuntur igitur?

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque referatur;

Tenent mordicus.: Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Bork: Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.
Optime, inquam.: Nos commodius agimus.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.