Laboro autem non sine causa;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Duo Reges: constructio interrete. Nulla erit controversia.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui servum iniuria verberat.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Itaque contra est, ac dicitis;
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

An eiusdem modi?: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Bonum valitudo: miser morbus.: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Bork: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Non semper, inquam;: Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
Ita prorsus, inquam;: Sed tamen intellego quid velit.
Bork: Bonum valitudo: miser morbus.

Quoniamque in iis rebus, quae neque in virtutibus sunt neque
in vitiis, est tamen quiddam, quod usui possit esse,
tollendum id non est.

Non enim hilaritate nec lascivia nec risu aut ioco, comite
levitatis, saepe etiam tristes firmitate et constantia sunt
beati.

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quis Aristidem non mortuum diligit? Age, inquies, ista parva sunt. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Velut ego nunc moveor. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Memini me adesse P. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Non potes, nisi retexueris illa. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?