In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Nos vero, inquit ille;

Bork: In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Bork: Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Igitur ne dolorem quidem.: Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Easdemne res?: Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Nihilo magis.: Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Quae quidem omnia et innumerabilia praeterea quis est quin intellegat et eos qui fecerint dignitatis splendore ductos inmemores fuisse utilitatum suarum nosque, cum ea laudemus, nulla alla re nisi honestate duci?

Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione
compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt,
inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit,
nihil praeterea desideret.

Non igitur bene. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Bork Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Non potes, nisi retexueris illa. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Iam in altera philosophiae parte. Bork

Age, inquies, ista parva sunt.
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.