Sint modo partes vitae beatae.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quid est enim aliud esse versutum? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Duo Reges: constructio interrete. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Verum hoc idem saepe faciamus.
Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Ego vero isti, inquam, permitto.
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Sint ista Graecorum;: Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Bork: Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Poterat autem inpune;: Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
ALIO MODO.: Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Non laboro, inquit, de nomine. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Etsi dedit talem mentem, quae omnem virtutem accipere posset, ingenuitque sine doctrina notitias parvas rerum maximarum et quasi instituit docere et induxit in ea, quae inerant, tamquam elementa virtutis.

Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me
ipsum abducas licebit.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Polycratem Samium felicem appellabant. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.