Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quae contraria sunt his, malane? Duo Reges: constructio interrete. Quonam modo? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Ea possunt paria non esse. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Cyrenaici quidem non recusant;

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
Sed haec in pueris;

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Ut pulsi recurrant? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. De quibus cupio scire quid sentias. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Sed hoc sane concedamus. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Equidem etiam curiam nostram-Hostiliam dico, non hanc novam,
quae minor mihi esse videtur, posteaquam est maior-solebam
intuens Scipionem, Catonem, Laelium, nostrum vero in primis
avum cogitare;

Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi
quemque natura esse carum, quae sit hominis natura.

Bork: Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Haec dicuntur inconstantissime.: Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Bork: Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum.
Bork: Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Atqui reperiemus asotos primum ita non religiosos, ut edint de patella, deinde ita mortem non timentes, ut illud in ore habeant ex Hymnide: Mihi [redacted] menses satis sunt vitae, septimum Orco spondeo.

Eademne, quae restincta siti? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?