Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Urgent tamen et nihil remittunt. Nam quid possumus facere melius? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Duo Reges: constructio interrete. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Completur enim et ex eo genere vitae, quod virtute fruitur, et ex iis rebus, quae sunt secundum naturam neque sunt in nostra potestate.

Sed dum efficere vultis beatum sapientem, cum maximas animo
voluptates percipiat omnibusque partibus maiores quam
corpore, quid occurrat non videtis.

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt
in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa
moveor exhedra.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.

Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quae duo sunt, unum facit. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

An eiusdem modi?
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Frater et T.: Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Quid iudicant sensus?: Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Sed videbimus.: Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Poterat autem inpune;: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Idem adhuc;: Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Bork: Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.