Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Duo Reges: constructio interrete. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Hunc vos beatum; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.

Scrupulum, inquam, abeunti;: Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Confecta res esset.: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Facete M.: Nunc agendum est subtilius.
Quid de Pythagora?: Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam
dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se narrat.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non
etiam philosophorum sit.

Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Quippe: habes enim a rhetoribus; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Nos commodius agimus. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?