Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age, inquies, ista parva sunt. Duo Reges: constructio interrete. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Bork: Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Si longus, levis.: Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Immo alio genere;: Quid me istud rogas?
Quibusnam praeteritis?: Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.

Sint ista Graecorum; Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quaerimus enim finem bonorum. Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

De qua Epicurus quidem ita dicit, omnium rerum, quas ad beate vivendum sapientia comparaverit, nihil esse maius amicitia, nihil uberius, nihil iucundius.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.

Quae quod Aristoni et Pyrrhoni omnino visa sunt pro nihilo,
ut inter optime valere et gravissime aegrotare nihil prorsus
dicerent interesse, recte iam pridem contra eos desitum est
disputari.

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa,
non esse in voluptate dolor sit maximus?

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Sed quod proximum fuit non vidit. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.